Onze obsessie met ‘easy’
Iedereen leest graag ‘5 Tips om een makkie te maken van prioriteiten stellen.’ Klinkt een stuk leuker dan een blog ‘Het compliceren van projectmanagement.’
Maar alles bestempelen als ‘makkelijk’ leidt vroeg of laat tot zelfbedrog.
Toen mijn team en ik honderden leiders vroegen of ze een serieuze leiderschapstraining hadden gedaan voor ze begonnen met leidinggeven, antwoordde slechts 6% met ‘ja’ op die vraag. Een verbijsterende 94% van ons dook het diepe in met weinig of geen voorbereiding. En ja, daar hoorde ik ook bij 😬
Dat zou ondenkbaar zijn voor hartchirurgen of luchtverkeersleiders. Je kapper is beter getraind dan de gemiddelde manager.
Dus laten we even een potje ‘advocaat van de duivel’ spelen.
- Groeien door pijn: Realistische verwachtingen over hoe moeilijk leiderschap wel niet is, vermindert het risico op stevige teleurstellingen aanzienlijk, wanneer dingen toch niet magisch op hun plek vallen.
- Je beseft dat boeken, trainingen, coaches en masterminds van onschatbare waarde zijn om je door het verraderlijke terrein van het leiderschap te loodsen.
- Je kunt je schuldgevoel laten gaan. Als leidinggeven echt moeilijk is, dan is het logisch dat je fouten maakt. Je zult er nog wel meer maken! Net als ik — en elke andere leider op aarde.
- Je kunt je vasthouden aan de hoop dat dingen dramatisch kunnen verbeteren zodra je nieuwe technieken en tools ontdekt, die je nu nog niet kent.
Ondernemers zijn vaak creatief, veerkrachtig en intens koppig. Ze hebben geleerd om de meeste problemen zelf op te lossen. Vaak door nóg harder te werken.
Dus houden ze zichzelf voor dat alles beter zal worden, terwijl ze 80-urige werkweken, slapeloze nachten en aanzienlijke stress in hun privéleven doorstaan.
Goed leidinggeven is namelijk helemaal niet makkelijk. Het is ongekend lastig.
Add comment