Steek je vinger even op, als je ooit tijdens een conference-call andere werk hebt zitten doen.
Precies.
Vorige week dinsdag.
Eind van de middag, door het tijdsverschil met Amerika.
Ik doe mee met een call van mijn marketingman en onze coach in Colorado.
In Nederland profileren we ons niet echt als expert in het adverteren op Facebook. Er zijn nog zoveel andere leuke en belangrijke onderwerpen om ondernemers mee te helpen.
Maar ondertussen investeren we zelf big money in die blauwe machine. En dus hebben we net zo lang gezocht, tot we de aller-, aller-, allerbeste Facebookcoach van de wereld aan ons konden verbinden.
Dat helpt ons natuurlijk ook weer, om onze klanten te helpen.
Ik ben superblij met haar, maar dat wil niet zeggen dat ik nog wakker ben, zo begin van de avond.
Dus terwijl ik met een oor mee zit te luisteren met de technische details van hun gesprek, probeer ik ondertussen stiekem nog een paar andere klusjes af te ronden.
Hoog tijd om de boel de boel te laten.
Lekker naar huis te gaan.
…
Maar opeens kijk ik op.
Wat zegt ze nu?
Een van haar belangrijke medewerksters heeft opeens ontslag genomen.
En terwijl ze net het gevoel had dat alles beter ging lopen, is het nu weer crisisdruk.
De afgelopen maanden was ze veel meer gaan delegeren. Misschien wel omdat wij haar inspireren :).
Maar nu loopt ze opeens het levensgrote risico, om zelf terug-gezogen te worden in de operaties.
Haar bedrijf heeft een klanten-stop, omdat ze niet genoeg teamleden heeft.
Maar ze vindt het lastig om zomaar nieuwe mensen aan te nemen, omdat ze al zo vaak is beschaamd in haar vertrouwen.
…
Opeens ben ik wakker.
De neurotransmitters gieren door m’n brein.
En ik heb weer bakken met energie.
Want ik kan haar helpen!
Dit is wat ik doe.
Heerlijk.
En super-waardevol.
Want een bedrijf of een team staat nooit helemaal op zichzelf.
Bij haar ook niet.
Haar echtgenoot is ziek en ze wil graag veel tijd en aandacht hebben voor hem. Met het wegvallen van die key-medewerker staat opeens ook haar privéleven enorm onder druk.
Zo’n waardeloze situatie.
…
Uiteindelijk heb ik nog drie kwartier met haar zitten bellen.
Klant wordt coach.
Gelukkig is ze superslim, dus kon ik in no-time een hele serie inzichten en technieken delen.
Maar de snelste pay-off kwam misschien wel van het simpelste inzicht.
Dit:
Tijd is tijd.
Een uur is een uur.
En het maakt niet uit hoe je eraan komt.
Een nieuwe marketingmanager aannemen – klinkt aantrekkelijk, maar kost veel tijd, centjes en levert een enorm afbreukrisico op.
Prima, maar dat doe je niet eventjes.
Een directeur of CEO aannemen, die dan alle problemen moet oplossen en processen moet gaan fixen. Ook zo’n move die moegestreden ondernemers vaak maken.
Die is nóg erger!
Dus laten we anders beginnen.
Met het uitbesteden van simpel werk.
Notulen maken, research doen, mails beantwoorden.
Kopiëren, scannen, schoonmaken, opruimen, archiveren.
Pizza halen, vloeren boenen, auto’s wassen, grasmaaien.
Kost minder munten per uur, vraagt minder inwerktijd, is minder risicovol.
En weet je… die simpele uren die je vrijspeelt zijn voor jou nét zo waardevol!
Een nieuwe marketingstrategie ontwerpen, in plaats van zelf grasmaaien?
Ik zou het wel weten.
Heb je gelezen wat Marja vorige week schreef?
“Inzicht over de Power Model. Ineens zie je schematisch hoe je al die tijd bezig was met heel veel werk wat relatief weinig opleverde. Als ik mijn schuldgevoel opzij zet (ik vond namelijk dat ik als ondernemer het hardste zou moeten werken van iedereen), dan delegeer ik veel makkelijker en blijven er zeeën van tijd over voor de taken die het meeste opleveren.”
— Marja Hillebrand – Trotse eigenaar, Paleis Hotel
Stel je voor dat er opeens zeeën van tijd overblijven in jouw agenda.
Hoe cool zou dat zijn?
Werkze vandaag,
Taco
P.S. De Schaamteloos delegeren masterclass zit bomvol met allemaal praktische trucs en technieken. Ook directeuren en managers met jaren ervaring, zijn opgetogen over nieuwe inzichten die ze hebben. Echt ongelooflijk. Kijk anders even het filmpje met wat reacties hier rechtsboven.
Add comment