Shit. Worden we nu ontvoerd?

‘TJ, I managed to lose your business card. Could you spare me another one?’

Zo beleefd.

Upper class.

Engels.

En zo geweldig om die zin te horen!

Hoogtepunt van een prachtige week.

…

Het avontuur begon op Schiphol. Met KLM naar Sint-Maarten. Vier, vijf uur rondhangen, wat opeens heel gezellig werd toen we Eelco de Boer tegen het lijf liepen.

Uren op het strand zitten bomen over van alles en nog wat.

Dat is echt leven.

…

Terug naar het vliegveld.

Door naar Tortola, een ander eiland in de Cariben.

In een gammel taxibusje naar de kade.

…

Daar stonden we dan.

In de tropische avond, compleet met krekels en reggaemuziek.

Dat blijft bijzonder: dat je ‘s ochtends vroeg wegrijdt in de polder en diezelfde dag eindigt in een compleet andere omgeving.

De maan scheen over het water.

Iets verderop waren mensen aan het barbecueën.

…

Na een uur kwam van de overkant een bootje aanglijden.

Of we maar wilden instappen.

Shit. Worden we nu ontvoerd?

Dat leek mee te vallen.

We werden veilig afgeleverd op Scrub Island.

Dat was onze laatste tussenstop op weg naar Necker, het huis van Sir Richard Branson.

…

De eerste ochtend bij hem thuis, gaf ik een sessie over het oplossen van ingewikkelde problemen.

Marketingproblemen.

Personeelsproblemen.

Tijdsproblemen.

En vooral: armoede troubleshooten.

Ik ben geloof ik nooit zo zenuwachtig geweest als tijdens die presentatie.

…

Richard zat op de eerste rij driftig aantekeningen te maken in zijn schrijfboek.

Dat op zich was al die hele trip waard.

Om te zien hoe een man van ruimschoots middelbare leeftijd, die toch enig succes heeft gehad (mijn poging tot English understatement), continue notities maakt en hongerig is naar het leren van steeds weer nieuwe dingen.

Als dat niet inspirerend genoeg is om ook zelf continue te blijven leren – en aantekeningen te maken – dan weet ik het ook niet meer.

…

De volgende ochtend zaten we met z’n drieën aan de ontbijttafel: Richard, Marleen en ik.

We hadden het over robotisering van vliegvelden. Over de toekomst van de wereld in een tijd waarin techniek zich zo snel ontwikkeld.

En hij vroeg ons wat wij precies deden.

In dat gesprek gebeurde het.

Richard nodigde ons samen uit, om later dat jaar terug te komen.

Om alle directeuren van de Virgin Group te komen trainen.

Wow.

Dat meen je niet!

…

Dat was het moment dat hij me vroeg om mijn visitekaartje.

Dat eerste kaartje.

Maar pas toen hij me later die week om een tweede exemplaar vroeg, wist ik zeker dat zijn uitnodiging geen Engelse beleefdheid was.

Hij wilde wérkelijk dat we zijn team zouden komen helpen om extreem veel productiever te gaan werken en leidinggeven.

…

Jij krijgt diezelfde kans.

Helaas niet op Necker, maar gewoon in je eigen huis.

En de afgelopen jaren hebben Marleen en ik nog veel meer geleerd. En heel veel aantekeningen gemaakt.

Wat jij zometeen leert tijdens ons Extreem Productief programma, gaat dus nog een stap verder dan waar we het met de Sir over hadden aan de ontbijttafel.

Je moet alleen nog even je vlucht, uh je plek reserveren.

We geven je snelle technieken om heel veel tijd vrij te maken.

Om met veel meer focus te gaan werken.

Om gewoon heel veel meer voor elkaar te krijgen met je tijd!

Ik zou het enorm leuk vinden als je ook meedoet.

En als Branson het nuttig vindt voor zijn hele directieteam, zullen we er dan maar voorzichtig vanuit gaan, dat het voor jou ook een stevige doorbraak gaat worden?

Werkze vandaag,
Taco